Methodi oxidationis photochemicae ad degradationem inquinantium processus includunt qui oxidationem photochemicam catalyticam et non-catalyticam implicant. Priae saepe oxygenium et hydrogenii peroxidum ut oxidantes utuntur et luce ultraviolacea (UV) nituntur ad oxidationem et decompositionem inquinantium incipiendam. Posteriora, quae oxidatio photocatalytica appellatur, plerumque in catalysis homogenea et heterogenea classificari potest.
In degradatione photocatalytica heterogenea, certa quantitas materiae semiconductricis photosensitivae in systema pollutum introducitur, cum certa quantitate radiationis lucis coniuncta. Hoc excitationem parium "electron-foraminis" in superficie semiconductricis photosensitivae sub expositione lucis efficit. Oxygenium dissolutum, moleculae aquae, et aliae substantiae in semiconductore adsorptae cum his paribus "electron-foraminis" interagunt, energiam superfluam accumulantes. Hoc permittit particulis semiconductricibus ut impedimenta reactionum thermodynamicarum superent et ut catalysatores in variis reactionibus catalyticis agant, radicalia valde oxidativa ut •H₂O₂ generantes. Haec radicalia deinde degradationem polluentium per processus ut additio hydroxyli, substitutio, et translatio electronum faciliorem reddunt.
Methodi oxidationis photochemicae oxidationem photosensibilizatam, oxidationem photoexcitatam, et oxidationem photocatalyticam comprehendunt. Oxidatio photochemica oxidationem chemicam et radiationem coniungit ut celeritatem et capacitatem oxidativam reactionum oxidationis augeat, comparatione facta cum oxidatione chemica singulari vel curatione radiationis. Lux ultraviolacea vulgo ut fons radiationis in oxidatione photocatalytica adhibetur.
Praeterea, certa quantitas oxidantium, ut hydrogenii peroxidi, ozoni, vel quorundam catalysatorum, in aquam inducenda est. Haec methodus ad tollendas parvas moleculas organicas, ut tincturas, quae difficulter degradantur et toxicitatem habent, valde efficax est. Reactiones oxidationis photochemicae numerosos radicales valde reactivos in aqua generant, qui structuram compositorum organicorum facile perturbant.
Tempus publicationis: VII Septembris, MMXXIII
